Avonduren in het Zuiden

Dammen is een leuk spelletje, maar het is verworden tot een nieuw argument in een cultuurstrijd tussen links en rechts of wat daarvan over is. Ik heb het helaas niet over het spelletje, het gaat om constructies die water tegenhouden. Nu zijn er vele typen dammen, en de discussie gaat vooral over Dammen die zich in kleine rivieren in het middelgebergte bevinden. Grote tot de verbeelding sprekende dammen, dammen tegen zeewater, die maken geen deel uit van de nieuwe cultuurstrijd. Het zijn natuurlijk wel deze grote dammen die zoden aan de dijk zetten, oftewel water leveren in droge tijden en waterkracht in natte tijden. Maar veel kleine dammen kunnen wel degelijk ook wat waterkracht leveren, beperkte irrigatie mogelijk maken en de afvoer reguleren totdat ze vol zijn. Het nadeel van alle dammen, groot of klein, is dat ze de migratie van vissen stoppen en de natuurlijke sedimentatie van zand, silt en klei afremmen of zelfs stoppen. De migratie van vissen kan worden verholpen met zogenaamde ...

Con le immagini satellitari puoi facilmente contare il numero di pannelli solari. A Parzanica ho contato 30 tetti, soprattutto in Via delle Sirene. Con i nuovi progetti di Portirone e della scuola di Acquaiolo arriviamo a 32. Basandoci su una media di 5 kW per installazione arriviamo a una potenza installata di 160 kW. Secondo il servizio web del Centro comune di ricerca, una simulazione di 160 kW per la nostra positione si traduce in una resa annua di 206.490 kWh presupponendo un'efficienza dell'86%. La variabilità annuale è stimata al 10452 kWh (anni soleggiati rispetto a anni cupi). Ora Parzanica conta 330 abitanti, o almeno il numero delle persone censite. Il consumo medio in Italia per abitante è di 5100 kWh all'anno. Una semplice moltiplicazione tra 330 e 5100 ci dà un consumo annuo di 1.683.000 kWh per i abitanti di Parzanica. Ciò significa che i nostri attuali pannelli solari coprono il 12% del nostro consumo. Questo numero è probabilmente leggermente più positivo ...

Maarten van Rossem stelt in zijn podcast enigzins vreugdevol vast dat veel kiezers die op rechtse populisten stemmen van het platteland komen, en dat door de leegloop van het laatste het een aflopende zaak is met het populisme. Nu hoeft een geschiedkundige de ontwikkelingen slechts te duiden, maar ik wel toch wel een pleidooi opstellen voor het herbevolking van het platteland, met of zonder populisten. Daarnaast is de relatie populisme en verstedelijking zeker een onderzoek waard. Wat is aan de hand? Tussen de 20 en 30 procent van het electoraat is boos, boos op het niet oplossen van problemen in de afgelopen 30 a 40 jaar. Nu is Nederland een van de rijkste landen ter wereld, en dus zijn de problemen voor veel mensen niet echt van belang. En dat zou wel een van de redenen kunnen zijn dat een aantal problemen zo lang kunnen doorzieken. We kunnen het ons veroorloven om geen moeilijke keuzes te maken. Maar naast deze algemene bespiegeling is het ook zaak om op de ontvolking van het platt...

Zo nu een dan komt het Israelisch-Palestijnse conflict aan de oppervlakte in landen ver van de brandhaard. Nederland bijvoorbeeld. Omdat er beduidend meer Arabieren en Joden wonen dan Russen en Oekrainers in ons eigen Verwegistan is dat ook wel logisch. Toch blijft het bevreemdend dat van ons wordt verwacht dat we een afgewogen oordeel hebben over een conflict waar we meer dan 3000 kilometer vandaan wonen en nauwelijks invloed op kunnen uitoefenen. Al was het maar omdat de leiders van het conflict en hun financiers weinig interesse hebben in onze wereld. Ja wellicht als afnemers van olie of software en verkoper van wapens en auto's. Maar al dat materiele genot is ook elders verkrijgbaar. Het is zorgwekkend hoe weinig positieve interactie er is tussen het Midden Oosten en Europa. Muziek, niets, noem mij een Arabische of Israelische artiest. Goddank heeft Israel recent Hariri gebaard, maar naast hem ligt een grote leegte. Een leegte van onbekend maakt onbemind. Geen schrijvers, gee...

Nu Nederland na de Brexit and Trump zijn eigen populisme beleeft en wil meemaken is het zaak om te begrijpen waarom populisten zo succesvol zijn. Het verhaal gaat dat het vooral het probleem is van links, te veel bezig met zichzelf, verstrengeld in gender- en minderheids issues, of milieubescherming, zaken waarvoor je per definitie geen meerderheid van de bevolking enthousiast krijgt, en die dus een totaal stompzinnige politieke strategie vormen, maar dat wil ik toch terzijde schuiven. Niet omdat het argument geen steekhoudt, het is omdat populisme ook gedijdt in tijden dat minderheden niet bestonden of als zodanig ervaren werden, en afwijkende sekse voorkeuren totaal taboe waren. Ja, in die infameuze jaren dertig. Maar toen moest iedereen sappelen voor een karige boterham en ook toen bleek het linkse verhaal van eerlijk delen niet echt aan te slaan. Liever gaan we de strijd aan over een karig belegde boterham en laten we de rijken rustig hun materiele goeden oppotten voor uitsluitend ...

Het vreemde van de debatten in de klimaatdiscussie is het gebruik van angst. Vanuit de wetenschap wordt, met steeds minder, mits en maren voorspelt dat het goed mis gaat bij het doorgaan met het gebruik van fossiele brandstoffen. De klimaatbeweging vertaalt dat in angstvisioenen varierend van adaptatie met veel moeite tot een totale ondergang van de beschaving. Anderzijds is er de ho, ho, ho beweging die poneert dat uitfasering van fossiele brandstof gebruik de burger veel te veel geld kost, hem zijn vrijheid, zijn brandstofauto en welvaart ontneemt en dat het allemaal zo'n vaart niet zal lopen met het klimaat. De een poneert angst voor het eind der tijden en de ander het eind van de individuele, vooral, bewegings-vrijheid. Deze twee uitersten hebben grote moeite om met elkaar te praten, demonisering en ridiculisering ligt steeds op de loer. Hun gedrag lijkt erg op de godsdienstoorlogen voorafgaand aan de renaissance. Als jouw hel niet de mijne is wordt dat een reden voor zeer into...