Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Il Sole a Parzanica

Con le immagini satellitari puoi facilmente contare il numero di pannelli solari. A Parzanica ho contato 30 tetti, soprattutto in Via delle Sirene. Con i nuovi progetti di Portirone e della scuola di Acquaiolo arriviamo a 32. Basandoci su una media di 5 kW per installazione arriviamo a una potenza installata di 160 kW. Secondo il servizio web del Centro comune di ricerca, una simulazione di 160 kW per la nostra positione si traduce in una resa annua di 206.490 kWh presupponendo un'efficienza dell'86%. La variabilità annuale è stimata al 10452 kWh (anni soleggiati rispetto a anni cupi). Ora Parzanica conta 330 abitanti, o almeno il numero delle persone censite. Il consumo medio in Italia per abitante è di 5100 kWh all'anno. Una semplice moltiplicazione tra 330 e 5100 ci dà un consumo annuo di 1.683.000 kWh per i abitanti di Parzanica. Ciò significa che i nostri attuali pannelli solari coprono il 12% del nostro consumo. Questo numero è probabilmente leggermente più positivo
Recente posts

Het platteland

Maarten van Rossem stelt in zijn podcast enigzins vreugdevol vast dat veel kiezers die op rechtse populisten stemmen van het platteland komen, en dat door de leegloop van het laatste het een aflopende zaak is met het populisme. Nu hoeft een geschiedkundige de ontwikkelingen slechts te duiden, maar ik wel toch wel een pleidooi opstellen voor het herbevolking van het platteland, met of zonder populisten. Daarnaast is de relatie populisme en verstedelijking zeker een onderzoek waard. Wat is aan de hand? Tussen de 20 en 30 procent van het electoraat is boos, boos op het niet oplossen van problemen in de afgelopen 30 a 40 jaar. Nu is Nederland een van de rijkste landen ter wereld, en dus zijn de problemen voor veel mensen niet echt van belang. En dat zou wel een van de redenen kunnen zijn dat een aantal problemen zo lang kunnen doorzieken. We kunnen het ons veroorloven om geen moeilijke keuzes te maken. Maar naast deze algemene bespiegeling is het ook zaak om op de ontvolking van het platt

De Overeenkomsten

Zo nu een dan komt het Israelisch-Palestijnse conflict aan de oppervlakte in landen ver van de brandhaard. Nederland bijvoorbeeld. Omdat er beduidend meer Arabieren en Joden wonen dan Russen en Oekrainers in ons eigen Verwegistan is dat ook wel logisch. Toch blijft het bevreemdend dat van ons wordt verwacht dat we een afgewogen oordeel hebben over een conflict waar we meer dan 3000 kilometer vandaan wonen en nauwelijks invloed op kunnen uitoefenen. Al was het maar omdat de leiders van het conflict en hun financiers weinig interesse hebben in onze wereld. Ja wellicht als afnemers van olie of software en verkoper van wapens en auto's. Maar al dat materiele genot is ook elders verkrijgbaar. Het is zorgwekkend hoe weinig positieve interactie er is tussen het Midden Oosten en Europa. Muziek, niets, noem mij een Arabische of Israelische artiest. Goddank heeft Israel recent Hariri gebaard, maar naast hem ligt een grote leegte. Een leegte van onbekend maakt onbemind. Geen schrijvers, gee

Populisme

Nu Nederland na de Brexit and Trump zijn eigen populisme beleeft en wil meemaken is het zaak om te begrijpen waarom populisten zo succesvol zijn. Het verhaal gaat dat het vooral het probleem is van links, te veel bezig met zichzelf, verstrengeld in gender- en minderheids issues, of milieubescherming, zaken waarvoor je per definitie geen meerderheid van de bevolking enthousiast krijgt, en die dus een totaal stompzinnige politieke strategie vormen, maar dat wil ik toch terzijde schuiven. Niet omdat het argument geen steekhoudt, het is omdat populisme ook gedijdt in tijden dat minderheden niet bestonden of als zodanig ervaren werden, en afwijkende sekse voorkeuren totaal taboe waren. Ja, in die infameuze jaren dertig. Maar toen moest iedereen sappelen voor een karige boterham en ook toen bleek het linkse verhaal van eerlijk delen niet echt aan te slaan. Liever gaan we de strijd aan over een karig belegde boterham en laten we de rijken rustig hun materiele goeden oppotten voor uitsluitend

Angst

Het vreemde van de debatten in de klimaatdiscussie is het gebruik van angst. Vanuit de wetenschap wordt, met steeds minder, mits en maren voorspelt dat het goed mis gaat bij het doorgaan met het gebruik van fossiele brandstoffen. De klimaatbeweging vertaalt dat in angstvisioenen varierend van adaptatie met veel moeite tot een totale ondergang van de beschaving. Anderzijds is er de ho, ho, ho beweging die poneert dat uitfasering van fossiele brandstof gebruik de burger veel te veel geld kost, hem zijn vrijheid, zijn brandstofauto en welvaart ontneemt en dat het allemaal zo'n vaart niet zal lopen met het klimaat. De een poneert angst voor het eind der tijden en de ander het eind van de individuele, vooral, bewegings-vrijheid. Deze twee uitersten hebben grote moeite om met elkaar te praten, demonisering en ridiculisering ligt steeds op de loer. Hun gedrag lijkt erg op de godsdienstoorlogen voorafgaand aan de renaissance. Als jouw hel niet de mijne is wordt dat een reden voor zeer into

De Hokjesgeest

Vanochtend braaf meegedaan aan een onderzoek van de Kieswijzer. Kennelijk had ik mijn email adres achtergelaten en toestemming gegeven voor iets wat te lang is om te lezen. Het begon goed, de eerste vraag was mijn geslacht gevolgd door mijn geboortejaar. Het geslacht kom je ook niet invullen, maar aan het geboortejaar ontkom je niet. Naarmate je ouder wordt, wordt nu juist de relatie geslacht en leeftijd interessant. Het libido en de kracht nemen af en daarnaast heb je al zoveel mensen van het andere geslacht ontmoet dat het belang van de verschillen steeds minder belangrijk worden. Wellicht kunnen ze in de toekomst de geslachtsvraag vanaf 60 jaar vervangen met ‘doet het er nog toe?’. Maar de profilering ging nog verder. Het geboorteland van mijn ouders bleek van belang. De volgende vraag ging over je levensovertuiging. Een lijst met religies werd afgetrapt met ‘atheïst’, gevolgd door de bekende riedel van interpretaties van oude boeken die ons nagelaten zijn. Ook hier was een ‘vrij ve

Subsidies

Inmiddels vinden elektrische auto’s en zonnepanelen hun weg naar de klant. Ook worden huizen geïsoleerd en gasinstallaties vervangen door elektrische oplossingen voor verwarming en koken. Huizen en werkruimten worden geïsoleerd, zodat we sowieso minder hoeven te verwarmen of ook ’s zomer te verkoelen. En dat doen we allemaal om een lagere energierekening te krijgen en om de atmosfeer niet te vervuilen met roet en CO2. Fijn is ook dat we minder afhankelijk worden van enge dictators, uit ervaring weten we inmiddels dat zodra ergens olie of gas wordt opgeboord waanzin mee komt uit de ondergrond. Waanzin in de vorm van grootheidswaanzin, spilzucht, misplaatste gierigheid, onderdrukking en ideologisch fanatisme. Een maatschappij blijkt beter te werken als we moeten werken voor ons brood. Nu is die lage energierekening vooral van belang voor arme mensen, immers voor hen is het energiegebruik een percentueel belangrijkere aanslag op hun inkomen dan voor iemand die wat meer verdient. Immers

Adaptatie

Nu stokers en uitdovers het toch wel eens worden dat het warmer is geworden beweegt de discussie zich naar adaptatie. Vreemd genoeg wordt het verminderen van CO2 uitstoot afgezet tegen adaptatie. Alsof het een het andere uitsluit. Zeker een knaak kan je slechts 1 keer uitgeven. Het is natuurlijk ook zo dat als je adaptatie doet, je wilt weten waarvoor je je aanpast. Als je blijft doorstoken is dat moeilijk te bepalen. Het klimaatsysteem komt dan niet in een evenwicht of zelfs maar iets dat er op lijkt. Maar als we het over adaptatie hebben zullen ook willen definiëren wat die adaptatie inhoudt. Vooralsnog bestaat adaptatie uit het aanleggen van extra rioolbuizen en het fameuze plan om de rivieren wat meer ruimte te geven om te overstromen. Het is een adaptatie van Nederland Waterland, om heftige regenbuien managen. Op het gebied van zeespiegelstijging vertrouwen we op Rijkswaterstaat, die hebben fantastische modellen en de dijklichamen zijn al rijkseigendom en kunnen dus zonder juridi

Natuurbranden in Zuid Europa

In de Nederlandse pers wordt het als nieuws gepresenteerd dat de branden in Griekenland, Italie en Spanje zijn aangestoken. Aangezien vrijwel geen enkele natuurbrand ontstaat door een blikseminslag, de enige natuurlijke oorzaak, omdat na een bliksem nu eenmaal meestal een regenbui volgt, is het vreemd dat men het aansteken van een bosbrand als nieuws presenteert. Feitelijk bestaan er 2 redenen waarom een bosbrand begint, ten eerste is er de opzettelijke brandstichtig en ten tweede de brandstichting door onachtzaamheid. En bij die laatste oorzaak kan ook juridische nalatigheid een rol spelen en een reden zijn de aanstichter de vervolgen. De onachtzame brandstichting is de belangrijkste oorzaak en ook vaak het moeilijkst vast te stellen. De oorzaak varieert van sigaretten peuken, barbeque rookdeeltjes tot warme auto-uitlaten die droog gras ontsteken. Origineel is ook een stukje afvalglas dat als een vergrootglas-lens wat droge blaadjes doet ontvlammen. De oorzaak kan dus al 10 jaar geled

De Nederlandse fabels over Italië

Met het tekenen van het akkoord voor de steunmaatregelen voor Corona heeft Nederland de ambitie getoond om invloed uit te oefenen op de financiële binnenlandse politiek van landen die de steunpakketten willen gebruiken. Dit is hoogst ongebruikelijk en kan natuurlijk ook tegen Nederlandse belangen worden gebruikt. Het ontmantelen van de Nederlandse brievenbusmaatschappijen staat hoog op de agenda van Zuid Europese regeringsleiders en reken maar dat de messen worden geslepen. Maar het grootste probleem van deze poging tot bemoeienis is de oppervlakkigheid waarmee Nederlanders denken te kunnen beoordelen wat goed zou zijn als financiële politiek in zuidelijke landen. Want behalve dat het een stuk zonniger is in Zuid Europa zijn nog meer verschillen te onderkennen. Zo is de lage economische groei of zelfs krimp vooral te verklaren uit het feit dat Zuid Europa krimpt in bevolkingsomvang, dit leidt tot een verregaande vergrijzing, versterkt door emigratie van goed opgeleiden en een econom