Chinese wetenschappers hebben met succes een Corona vaccin op 8 Rhesus apen getest. Statistisch irrelevant maar hoopgevend. Ook een behandeling van COVID-19 patiënten met plasma van ex-Corona patiënten komt uit het experimentele stadium. Een toekomst waarin je als je Corona krijgt een dagje in het ziekenhuis plasma krijgt ingespoten wordt zichtbaar. In veel landen neemt het aantal besmettingen af of zoals in Brazilië en de VS laat men de zwakkeren en bejaarden sterven in aanbidding van de mammon. De Amazone indianen trekken zich terug in het overgebleven oerwoud in een poging een laatste genocide door de zelfverklaarde beschaving te ontlopen. De meeste Afrikaanse plattelands provincies zijn afgesloten van de centra met luchthavens in een ultieme poging om ook hier bevolking zonder veel medische voorzieningen te beschermen zonder de economie volledig stil te leggen. De contouren van een post Corona wereld worden langzaam zichtbaar.
Met verbazing heb ik alle oproepen gelezen van milieuvrienden om de economie nu eindelijk anders in te richten. Bijna gelijk aan religieuzen zien ze in het virus een signaal van de natuur, en niet nu als een boze oude man die de ijdele mens straft, voor hun is het een leermoment dat we moeten aangrijpen want anders wacht ons grotere vloedgolven, droogten, sprinkhaan zwermen, orkanen, vulkaanuitbarstingen en pandemieën ons op, totdat we ons leergeld betalen.
Laten we voor eens en voor altijd duidelijk maken aan mensen die geloven in de overwinning van de sterkste, die economisch winnaars types, maar ook goedbedoelende milieu beschermers en onze zelf overtuigde relitypes zij die graag door een dondergod gegeseld worden; de natuur zit vol met goed- en kwaadaardige virussen en zo nu en dan maken die een overstapje maken naar een andere gastheer. Het is altijd zo geweest, altijd is dan zo’n 500 miljoen jaar, sinds de Cambrische explosie van leven. De kans op het succesvol overspringen heeft te maken met de grote van de populatie en de wijze, een afstand, waarop het virus van gastheer op gastheer wordt overgebracht. Virussen zijn een onderdeel van het leven, werken in de essentie van onze voortplanting, het kopiëren van erfelijke informatie, en reguleren als ze ziektes veroorzaken, meestal doen ze dat niet, de omvang van populaties. Daarmee voorkomen ze dat populaties te dominant worden en daarmee hun eigen gras, of wat voor voedsel ze dan ook nodig hebben, wegeten. Virussen zijn daarmee regulatoren voor alle soorten die of een te grote populatie vormen, bijvoorbeeld na een heel gunstig groeiseizoen, denk aan de eikenprocessierups, of voor soorten zoals ons, die geen predatoren meer hebben om de omvang te regelen.
Vaak wordt gesteld dat een virus niet leeft omdat het zonder gastheer niets doet. We kunnen beter het virus zien als een onderdeel van de gastheer, gelijk de bacteriën die ons spijsverteringssysteem domineren en meer cellen, met genetische informatie bevatten, dan de cellen die we beschouwen als ‘onszelf’. Een soort is meer dan zijn eigen DNA en bouwplatform. Een soort leeft samen met alle andere soorten die hem voorzien van zowel prettige als minder prettige zaken. U bent niet alleen, in uw darmsysteem leeft een enorme kolonie bacteriën en virussen met ander DNA dan die van u, zij zijn afhankelijk van u en u van hen. De meeste soorten leven ook samen met zichtbare andere soorten, zoals vogels die vliegen wegpikken bij een koe. We kunnen ons vee en de huisdieren, maar ook de muggen, ratten en kakkerlakken zien als een symbiose van soorten rondom onze soort. Recent onderzoek toont aan dat walvissen het water om hen heen zo verrijken dat ze eigenlijk een eiland van leven vormen, in een oceaan met weinig leven, vooral veroorzaakt door hun plas en poep en alles wat daar op afkomt. Virussen zijn zo oud als het leven zelf en horen er gewoon bij. Niets bijzonders dus en eigenlijk hebben we ‘geluk’ gehad dat de virussen die ons tot aan Corona parten speelden dodelijker waren en zich daardoor minder snel verspreidden. Die virussen hadden daarmee weinig impact op de totale omvang van de populatie en waren, evolutionair gezien, niet succesvol en hun economische rampzalige impact bleef in Kongo, Guinea, Liberia en Sierra Leone. Overigens alle vier landen zijn nog lang niet over de economische impact van hun regionale pandemie heen en hebben en tot nu toe alleen maar medische hulp hebben gehad van ‘de beschaving’. Italianen mogen klagen over Nederlandse krenterigheid, maar afgemeten aan de hulp die ze zelf gaven aan Ebola landen mogen ze een paar tientjes van ons verwachten.
Virussen zullen ons dus parten blijven spelen, te grote concentraties van vee, zal steeds weer leiden tot uitbraken, waarna we alle vee van een soort tot nu toe in een beperkte regio uitmoordden. Q-koorts, varkenspest maar ook niet virale kwalen maakten van ons dokters Mengele. Wij deden dan het werk voor het virus. Nu een virus niet meer onze stallen maar onze steden, plaatsen waar we zeer geconcentreerd wonen, aanvalt, voeren we een strijd met de tijd om een vaccin en kuur te vinden. Die strijd zullen we steeds weer opnieuw moeten voeren, we zullen er beter in worden, de biochemische techniek snel voort, maar gelijk we een ‘geconcentreerde veeteelt’ uitbraak hebben iedere 5 jaar, zullen we ook Corona mutanten krijgen waar we steeds weer een antwoord op moeten vinden. Het leergeld van het virus is daarmee vooral hoe we in de toekomst willen omgaan met bevolkingsconcentraties. Moeten we verder van elkaar af gaan leven? Wat voor zin heeft het in een stad te wonen als je niemand kunt aanraken? Openbaar vervoer een gezondheidsrisico wordt? Veel positieve milieulessen kunnen we hier niet uit trekken. Mensen zullen weer roepen dat er te veel mensen zijn zonder dat ze bij zichzelf willen beginnen om dat probleem op te lossen. Maar virussen verspreidden zich ook in de Middeleeuwen toen we met 5 procent van de bevolking ook de aarde aardig naar de verwoestijning hielpen. Bezoek het Kootwijkerzand als u me niet geloofd.
Het mooie van het evoluerende leven is dat het zich aanpast aan elke nieuwe oplossing, of te wel, het volgende Corona virus dat succes heeft, houdt goed stand in mondkapjes, tot op 8 meter, meestal kan je niet verzinnen wat de evolutie via toevalstreffers als mogelijkheid vindt. We zullen dus de stad van de toekomst moeten herijken, en dat zou wel eens het platteland kunnen zijn. Daarmee komen een enorme hoeveelheid natuurplannen in de verdrukking en het is ook niet gezegd dat een suburbia economie een kleinere ecologische voetafdruk heeft. Maar ook die enge ‘economische winnaars’ typetjes gaan zich vervelen, al schoffelend op dat platteland, waarna ze dan uiteindelijk uitsterven. Evolutie is zo gek nog niet.
Reacties
Een reactie posten