Nu het teveel aan stikstof enigszins is gaan liggen wordt het tijd om de messen te slijpen.
Rutte en zijn helpers luisteren aandachtig naar boeren, bouwers en automobilisten.
Een gesprek met de zwaargehavende natuur- en milieubeweging verloopt kennelijk alleen via de rechter.
Zwaargehavend omdat het de natuur en het milieu is dat zwaar beschadigd is door een jarenlang bewust beleid van verwaarlozing. De omkering die nu plaatsvindt is werkelijk ongekend. De dader wordt slachtoffer en het slachtoffer is schuldig, want ze is te veel aanwezig.
Verkrachters mentaliteit.
Duizenden rapporten, proefschriften en wetenschappelijke artikelen, al gepubliceerd sinds de jaren 80 beschreven de aperte domheid van het expansieve landbouwbeleid, het verkrampte natuurbeleid en het toestaan van gevaarlijke stoffen.
De boeren, bouwers en automobilisten, willen die materie niet lezen er dachten met een ongelooflijke koppigheid, er wel bij te varen, totdat rupsenplagen, verhongerende, in een veld opgesloten edelherten, de varkenspest, Q-koorts, verdroging van het hoogveen, hitterecords en afgelaste Elfstedentochten hun erop wezen dat het allemaal toch wel heel erg schraal wordt in dit land.
Een schattig meisje uit Zweden probeert inmiddels onze pubers te mobiliseren, door de VN geaccrediteerde wetenschappers brengen verontrustende rapporten uit over verdwijnende biodiversiteit, snellere afkalving van het poolijs en een serie bos- en oerwoud branden in Afrika, Zuid-Amerika, Portugal, Californië en Siberië die zijn weerga niet kent kunnen we allemaal volgen via de Satelliet.
De ongelooflijke lompheid om in een dergelijke wereld voor te stellen om natuurgebieden om te schoffelen tot buitenwijken, akkers, stallen, distributiecentra of zelfs windmolenparken impliceert dat natuur en milieu en dit volk nog steeds in een vechtscheiding liggen.
Wat begrijpt een nooit wetenschap lezende politicus nu helemaal van het belang van een natuurgebied? Hoe groot of hoe klein deze ook mag zijn. Alsof het voor een vlinder of vleermuis van belang is dat een natuurgebied groot is.
Grenzen zijn er om niet overschreden te worden, maar dat vinden we o zo moeilijk, zelfs gasboren deden we schuin onder de Waddenzee. Dan gold het niet. Dank je de koekoek, het Wad daalt evengoed bij schuin boren. Schuinboren is eigenlijk de beste metafoor van het beschamende typisch Nederlandse gedrag.
Ik weet inmiddels niet meer hoe dit tij te keren is. Beatrix zou tijdens een kersttoespraak zichzelf wat vrijheid toekennen om het onverantwoordelijk gedrag van te veel Nederlanders op de hak te nemen. Helaas voor Alexander is Asperger niet besmettelijk.
De lieve man houdt te veel van pleasen, wellicht kunnen zijn dochters nog wat betekenen. Ik zet mijn kaarten op Alexia.
Midas Dekkers en Jan Terlouw zullen vast nog een roman schrijven waardoor het lezende deel van natie nog wat troost en verbinding vindt.
Onze kerken, synagogen en moskeeën lezen de overgebleven gelovigen geenszins de les en beperken zich tot identiteit geneuzel.
Werkgever-organisaties dienen schadeclaims in omdat ze de natuur niet verder mogen slopen.
Treurige termen als drammer zetten mensen die kunnen observeren in de hoek.
Rutte geeft niet thuis en doet depressief over rotmaatregelen die het aantal ongelukken verminderen en de automobilisten een Miljard besparen aan niet gekochte benzine.
We zien elkaar in de rechtbank.Schat.
Rutte en zijn helpers luisteren aandachtig naar boeren, bouwers en automobilisten.
Een gesprek met de zwaargehavende natuur- en milieubeweging verloopt kennelijk alleen via de rechter.
Zwaargehavend omdat het de natuur en het milieu is dat zwaar beschadigd is door een jarenlang bewust beleid van verwaarlozing. De omkering die nu plaatsvindt is werkelijk ongekend. De dader wordt slachtoffer en het slachtoffer is schuldig, want ze is te veel aanwezig.
Verkrachters mentaliteit.
Duizenden rapporten, proefschriften en wetenschappelijke artikelen, al gepubliceerd sinds de jaren 80 beschreven de aperte domheid van het expansieve landbouwbeleid, het verkrampte natuurbeleid en het toestaan van gevaarlijke stoffen.
De boeren, bouwers en automobilisten, willen die materie niet lezen er dachten met een ongelooflijke koppigheid, er wel bij te varen, totdat rupsenplagen, verhongerende, in een veld opgesloten edelherten, de varkenspest, Q-koorts, verdroging van het hoogveen, hitterecords en afgelaste Elfstedentochten hun erop wezen dat het allemaal toch wel heel erg schraal wordt in dit land.
Een schattig meisje uit Zweden probeert inmiddels onze pubers te mobiliseren, door de VN geaccrediteerde wetenschappers brengen verontrustende rapporten uit over verdwijnende biodiversiteit, snellere afkalving van het poolijs en een serie bos- en oerwoud branden in Afrika, Zuid-Amerika, Portugal, Californië en Siberië die zijn weerga niet kent kunnen we allemaal volgen via de Satelliet.
De ongelooflijke lompheid om in een dergelijke wereld voor te stellen om natuurgebieden om te schoffelen tot buitenwijken, akkers, stallen, distributiecentra of zelfs windmolenparken impliceert dat natuur en milieu en dit volk nog steeds in een vechtscheiding liggen.
Wat begrijpt een nooit wetenschap lezende politicus nu helemaal van het belang van een natuurgebied? Hoe groot of hoe klein deze ook mag zijn. Alsof het voor een vlinder of vleermuis van belang is dat een natuurgebied groot is.
Grenzen zijn er om niet overschreden te worden, maar dat vinden we o zo moeilijk, zelfs gasboren deden we schuin onder de Waddenzee. Dan gold het niet. Dank je de koekoek, het Wad daalt evengoed bij schuin boren. Schuinboren is eigenlijk de beste metafoor van het beschamende typisch Nederlandse gedrag.
Ik weet inmiddels niet meer hoe dit tij te keren is. Beatrix zou tijdens een kersttoespraak zichzelf wat vrijheid toekennen om het onverantwoordelijk gedrag van te veel Nederlanders op de hak te nemen. Helaas voor Alexander is Asperger niet besmettelijk.
De lieve man houdt te veel van pleasen, wellicht kunnen zijn dochters nog wat betekenen. Ik zet mijn kaarten op Alexia.
Midas Dekkers en Jan Terlouw zullen vast nog een roman schrijven waardoor het lezende deel van natie nog wat troost en verbinding vindt.
Onze kerken, synagogen en moskeeën lezen de overgebleven gelovigen geenszins de les en beperken zich tot identiteit geneuzel.
Werkgever-organisaties dienen schadeclaims in omdat ze de natuur niet verder mogen slopen.
Treurige termen als drammer zetten mensen die kunnen observeren in de hoek.
Rutte geeft niet thuis en doet depressief over rotmaatregelen die het aantal ongelukken verminderen en de automobilisten een Miljard besparen aan niet gekochte benzine.
We zien elkaar in de rechtbank.
Reacties
Een reactie posten