Doorgaan naar hoofdcontent

Natuur en Landschap, naar een assertieve organisatie


De opeenvolgende crises in het Natuur en Milieubeschermingsbeleid tonen aan dat het veld, opgebouwd uit nobele en gewaardeerde organisaties zoals Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en de Provinciale Landschappen de druk van de huidige maatschappij niet meer kunnen pareren. Of het nu het omhakken van bomen gaat om de heide te laten hergroeien, het afschieten of versterven van wild zonder predatoren of het voorkomen van droogte schade door irrigerende boeren is, afzonderlijk zijn zij te klein om te anticiperen op rupsje Nooitgenoeg, laat staan om richting te geven aan de vormgeving van het land. De wilde paarden in de Oostvaardersplassen werden doodgeschoten omdat de corridor naar de Veluwe er niet kwam, de bomen langs de heide worden gerooid omdat er nauwelijks nieuw land wordt aangekocht, zodat Nederland kan voldoen aan eisen die in Internationale verdragen zijn vastgelegd en ondertekend door de Nederlandse overheid. Toch is het beeld nu ontstaat bij het publiek dat er mensen werken bij de Natuurbeschermings organisaties die graag dieren zien lijden, bomen kappen en boeren pesten.
Om te komen tot een Natuurbescherming die assertief is en gedragen door het volk stel ik voor de organisaties daadwerkelijk anders in te richten. De uitdagingen van de nabije toekomst zijn nog veel groter dan de dode paarden in de Oostvaardersplassen of de gestorven amfibieën in het Hoogveen. De verwarming van het land zal leiden tot aanplant danwel aangroei van andere bomen en planten, verhuizing van verschillende diersoorten en bovenal dramatische veranderingen in de Duinenrij, Waddenzee en de Zuid Westelijke delta. Moedige beslissen zullen moeten worden genomen en een draagvlak voor die beslissingen moet worden gevonden. Organisaties die, zoals nu, overal wat postzegels bezitten vinden dat draagvlak niet en kunnen ongewenste ontwikkelingen, zoals de ongebreidelde stikstof uitstoot, niet stoppen.
Ik stel voor om te komen tot een inrichting die je vaker vindt in Europese buurlanden. Een inrichting gerelateerd aan het landschap zelf. We zouden kunnen komen tot een nieuwe inrichting door alle terreinbezit van (semi) publieke organisaties in beheer te brengen bij nationale landschappen. Die landschappen krijgen het beheer over alle natuur en semi natuur, inclusief parken aan de rand van steden en een bufferzone langs landbouwgebieden. De landschappen krijgen een duidelijk mandaat van de nationale overheid met betrekking tot wat waar te beschermen. Het dagelijks bestuur wordt gecontroleerd zoals waterschappen, met verkiezingen, waarbij een deel van de vertegenwoordigers wordt aangesteld via loting, op zijn Reybroecks, zodat maatschappelijke lobbies weinig voet aan de grond krijgen.

De landschappen die ik me nu kan voorstellen zijn, van Zuid naar Noord:
  1. Maas en Heuvelland
  2. Dekzanden, Hoogveen en Maas
  3. Maas en Schelde Delta
  4. Duinen
  5. Laagveen en plassen
  6. Rijn en IJssel Rivierenland
  7. Stuwwallen ten westen en oosten van de IJssel
  8. Keileem landen
  9. Waddenzee en IJsselmeer

Vrijwel iedere Nederlander zal daarmee in een landschap wonen en direct betrokken zijn bij het dagelijks bestuur van het landschap. Hiermee wordt natuurbescherming van een hobby van betrokkenen tevens een verantwoordelijkheid van iedereen. De vele uitdagingen waar we voor staan in een wereld van meer bosbranden, epidemieën gerelateerd aan een te grote veestapel, vervuiling die altijd weer ergens anders opduikt, zullen we dit nodig hebben. We kunnen de crises niet meer te lijf als veredelde hobby. Dat is onderdeel van de crisis. Laten we hopen dat het eens weer voorbij is en we de dan bewaarde landschappen weer kunnen onderverdelen in schattige puzzelstukjes.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Evolution and speed

  Before the industrial and hygienic revolution, a woman gave birth to up to eight children. She started from an age like 16 years to up to 35 years. This high birth rate did not result in a significant population increase though. It took 2000 years to double the population. This implies that most babies and toddlers died before reaching puberty. Thus giving a significant evolutionary pressure to favour those who would not die from child deceases, poor hygiene and low quality food. Mathematically this implies that every 25 years a new generation evolved slightly better adapted to some specific traits making the chance of surviving young age greater. In hundred years, we have thus four generations, leading to 32 attempts resulting in eight lives. In 2000 years, the numbers become more impressive: 640 attempts leading to 160 adult lives. From the Roman era to now, you had 640 relatives out of which only 160 made it to you. The ancestry is however even vaguer. Here binary multiplicati...
Een reactie posten
Meer lezen

Responsibility

Imagine two brothers, one a small boy and the other almost a full grown man. If parents send these kids to school they expect the oldest brother to protect the younger one, even without explicitly mentioning this. Strength implies responsibility, even if the older brother lives through some frustrations due to a failed exam, a girl who rejected his advances or a lost football match. Frustrations in life do not free one from responsibility, and the protection of the younger brother must be given at all moments and everywhere along the route to adulthood of the kid. When countries are more populous, have more resources or are geographically easier to defend, the analogy remains valid. The USA, lying on a separate continent, with apart from Cuba, only allied neighbours, having tons of resources and an energetic young immigrant based population can be seen as a young adult. Ukraine on the other hand, was given statehood, only 25 years ago, has many resources, but is geographically a not ...
Een reactie posten
Meer lezen

California

With the fire still raging we can see the discussion on the cause already flaming with the same intensity. This is strange. Normally after a disaster we sympathise with the dead, the people who lost loved ones and those who lost houses and other property. The last three years we start to omit this habit, and even when the disaster is striking discussions on the cause, the effectiveness of the authorities engulf our moment of mourning and empathy. This is wrong, simply because the cause of a disaster is almost always compound and complex and in the emergency phase we need all our focus on the emergency, working on who and what can be saved. Firemen were discredited while risking their lives, mayors held accountable for not interrupting foreign trips and the sexual preferences of professionals put in the open as if is relevant for their functioning. The reason for this simultaneous raging of anger with the disaster can be attributed to social media, but then, also three years ago, soci...
Een reactie posten
Meer lezen